SLR-verordening (Single Lighting Regulation)

De SLR-verordening, officieel bekend als de Single Lighting Regulation (EU) 2019/2020, is een Europese ecodesign-richtlijn die eisen stelt aan de energie-efficiëntie en duurzaamheid van lichtbronnen en afzonderlijke voorschakelapparaten. Deze verordening is sinds september 2021 van kracht en heeft als doel het verminderen van het energieverbruik en het bevorderen van milieuvriendelijke verlichtingstechnologieën. citeturn0search4

Een belangrijk aspect van de SLR is de herdefiniëring van het begrip 'lichtbron'. Dit omvat nu elektrische producten die wit licht uitstralen, zoals lampen, modules en armaturen met volledig geïntegreerde componenten. Er wordt geen onderscheid meer gemaakt tussen modules, lampen en verlichtingsarmaturen; in plaats daarvan verwijst de verordening alleen naar lichtbronnen. citeturn0search1

De SLR stelt minimumvereisten voor energie-efficiëntie. Producten die niet aan deze eisen voldoen, worden geleidelijk uitgefaseerd. Zo zijn sinds september 2021 bepaalde halogeenlampen en compacte fluorescentielampen niet meer toegestaan op de EU-markt. Vanaf september 2023 geldt dit ook voor T8-fluorescentielampen in de standaardlengtes van 600 mm, 1200 mm en 1500 mm. citeturn0search4

Naast de SLR is er de Energy Label Regulation (ELR) (EU) 2019/2015, die nieuwe energie-efficiëntielabels introduceert voor lichtbronnen. De labels zijn herschaald van de vroegere A++ tot E-classificatie naar een A tot G-schaal, om duidelijker inzicht te geven in de energieprestaties van producten. citeturn0search1

Deze verordeningen zijn onderdeel van de inspanningen van de Europese Unie om energie-efficiëntie te verbeteren en de overgang naar duurzamere verlichtingstechnologieën te versnellen.